شعر و درد دل

شدی همپای من در کوچه های سرد و یخ بسته *** تو همچون کوهسار ارام و من همچون نسیمی از وزش خسته

شعر و درد دل

شدی همپای من در کوچه های سرد و یخ بسته *** تو همچون کوهسار ارام و من همچون نسیمی از وزش خسته

خاکم کنید

 

                                                     خاکم کنید

روح من پر ز درد است

درمان کجاست

در دلم خون میکند غوغا

آرامم کجاست

آسمان در وجودم پر ز ابر است

بارانش چه شد

کس نمی خواهد بداند از دل زارم

پنهانش کنید

در سکوتی سخت جان داده ام

خاکم کنید

برو برو

                                                        

                                                       عاشق نبودی

 

دنیای من ؛ چشای من ؛ ای عمر من

این دل من می سوزه

گریه نکن 

 دروغ می گی

می دونم این چند روزه

تو هم مثل همه می ری و منو تنها می ذاری

عاشق نبودی

می دونم

عشقتو هم جا می ذاری

برو برو هر جا بگو که یار من دیونه بود

عاشق نبودی

 می دونم

بودن من بهونه بود

اما بازم این دل من عاشقشه

اونو می خواد

میمیرم از جای خالیش

اگه بره دیگه نیاد

برو برو هر جا بگو که یار من دیونه بود

عاشق نبودی

 می دونم

 بودن من بهونه بود