شعر و درد دل

شدی همپای من در کوچه های سرد و یخ بسته *** تو همچون کوهسار ارام و من همچون نسیمی از وزش خسته

شعر و درد دل

شدی همپای من در کوچه های سرد و یخ بسته *** تو همچون کوهسار ارام و من همچون نسیمی از وزش خسته

ناله

                                                            یا هو

باز

در میان یک هیاهو

یک آواز

می تراود به سرم

چه خوش آوایی. ولی

ناله دارد در درون

مثل آبی که می چکد بر سنگ

قطره قطره ریزشی دارد به سرم

ناله هایش رخنه می کند در دل

گوش کن

گوش کن باز

ناله هایش از چیست

نمی دانم  اما

ناله اش از ناله لیلی بدتر است

                                              teti               

 

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد